رفع فاصله بین دندان ها با روش های دندان پزشکی زیبایی
وجود فاصله بین دندان‌ها عارضه‌ی ساده‌ای است که برای درمان آن باید اطلاعاتی در مورد انواع فاصله بین دندان و طرح‌های درمانی موجود، کسب کرد. وجود فاصله بین دندانهای جلویی، عارضه‌ی بسیار شایعی است که باید آن را اصلاح کنیم تا به لبخندی زیبا که آرزوی هرکسی است، دست یابیم. فاصله زیاد بین دندان‌ها می‌تواند یک وضعیت موقتی باشد که در هنگام رشد و توسعه‌ی طبیعی دندانهای دائمی، رخ می‌دهد. شاید هم فاصله زیاد بین دندان‌ها ناشی از بیماری‌های مختلف یا رشد پیوسته استخوان فک باشد.
ما در مرکز دندانپزشکی دکتر اسماعیلی‌منش با بهره‌گیری از تخصص خود در زمینه درمان و رفع مشکلات دندانی با استفاده از روشهای دندانپزشکی زیبایی از جمله کامپوزیت‌های دندانی، لامینت و ونیر، روشهای ارتودنسی و غیره به رفع مشکل فاصله‌ی میان دندان‌ها کمک می‌کنیم.
جهت مشاوره و رزرو نوبت می‌توانید با مشاوران ما تماس حاصل فرمایید.
فهرست مطالب [پنهانسازی]
۱ علل وجود فاصله بین دندان‌ها
۱.۱ علل رشدی
۱.۲ علل فیزیولوژیک
۲ عوارض
۳ رفع فاصله بین دندان‌ها
۳.۱ کامپوزیت دندان
۳.۲ روکش و ونیر دندان
۳.۳ ایمپلنت یا کاشت دندان
۳.۴ بریس‌ها و نگهدارنده‌های ارتودنسی
۴ پیشگیری
۵ هزینه
علل وجود فاصله بین دندان‌ها
فاصله بین دندان‌ها می‌تواند ناشی از عوامل متعددی باشد که به دو گروه علل رشدی و علل فیزیولوژیکی تقسیم می‌شوند.
علل رشدی
اگر فاصله بین دندان‌ها ناشی از عوامل رشدی باشد نباید نگران آن باشید زیرا با رشد دندان‌ها، به صورت خود به خود برطرف می‌شود؛ البته گاهی اوقات برای اصلاح آنها به مداخله و جراحی نیاز است.
وجود فاصله بین دندانهای دوران کودکی یا شیری
وجود فاصله در مرحله جوجه اردک زشت (مرحله‌ای از رشد دندانهای کودکان که قبل از شروع رشد دندانهای دائمی است)
وجود فاصله در دندانهای کوچکی که هنوز به‌طور کامل رشد نکرده‌اند.
علل فیزیولوژیک
با زبان به دندان‌ها فشار آوردن
مکیدن انگشت شست
بیماری‌های پریودنتال (بیماری‌های لثه و بافت‌های اطراف آن)
عوارض
عوارض جانبی عدم بستن فاصله بین دندان ها جلو می‌تواند شامل موارد زیر باشد.
خودآگاهی: برخی افراد از اینکه بین دندانهای جلویی‌شان فاصله وجود دارد خجالت می‌کشند و دوست ندارند لبخند بزنند.
نامیزان بودن دندان‌ها: فاصله زیاد بین دندانهای جلو، فضای کافی برای دندانهای کناری فراهم می‌آورد تا جابجا شوند. این ممکن است باعث بروز مشکلاتی در عملکرد گاز گرفتن شود.
رفع فاصله بین دندان‌ها
کامپوزیت دندان
روش کامپوزیت دندان برای رفع شکاف‌هایی که کمی بزرگ هستند مناسب است. این روش برای زمانی که شخص می‌خواهد خیلی سریع فاصله بین دندانهای خود را ترمیم کند، بر روشهای دیگر ترجیح داده می‌شود. در این روش یک رزین همرنگ دندان روی دندان قرار داده و سپس با استفاده از یک پرتو نوری مخصوص، سفت و سخت می‌شود. در روش کامپوزیت، رزین به دندان پیوند می‌خورد که این هم برای ترمیم دندان کاربرد دارد و هم برای بهبود ظاهر آن.
تنها در عرض چند ساعت، دندان به حالت عادی خود باز می‌گردد. این روش اغلب زمانی استفاده می‌شود که دندان شکسته یا لب‌پریده شده باشد؛ اگر چه برای رفع فاصله بین دندان‌ها نیز بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. کامپوزیت از روشهای ارزان قیمت رفع فاصله بین دندان‌هاست و برای برآورد هزینه، دندان‌پزشک باید دندانهای شما را معاینه کند. معمولاً هزینه پرکردن فاصله دندان با این روش را بیمه تقبل نمی‌کند مگر اینکه به عنوان بخشی از درمان بیماری شما به حساب آید.
اگر چه مواد مورد استفاده در کامپوزیت تا حدودی نسبت به لکه شدن مقاوم است، اما به اندازه روکش‌ها مقاوم نیستند. مواد کامپوزیت دوام و مقاومت روشهای دیگر را ندارند. علاوه بر این، مواد کامپوزیت می‌توانند باعث شکستگی و لب‌پریدگی دندان‌ها شوند.
روکش و ونیر دندان
این روش به عنوان گام بعد از کامپوزیت دندان انجام می‌شود. روکش و ونیر دو روش جداگانه برای رفع فاصله بین دندان‌ها هستند.
ونیر پورسلینی، پوسته نازکی است که به جلوی دندان‌ها متصل می‌شود تا فاصله بین آنها را برطرف کند. برای قرار دادن ونیر لازم است مقدار کمی از مینای دندان برداشته شود؛ طوری که ونیر به‌طور صحیح قرار گیرد و لبخند شما طبیعی به نظر آید. اغلب اوقات ونیر همراه با کامپوزیت مورد استفاده قرار می‌گیرد تا یک ظاهر یکنواخت برای دندانهای شما ایجاد شود.
روکش دندان نیز نوعی پوسته پورسلینی است، اما طوری طراحی شده که روی اکثر دندان‌ها را می‌پوشاند و مشکلات کارکردی و ظاهر نامطلوب آنها را برطرف می‌کند.
ایمپلنت یا کاشت دندان
کاشت دندان یعنی اینکه دندان قبلی به‌طور کامل کنده شود و یک دندان مصنوعی جای آن را بگیرد. کاشت دندان می‌تواند به‌طور ثابت و یا قابلیت جابجایی داشته باشد.
اگر فاصله بین دندانهای شما واقعاً زیاد است، کاشت یک دندان کامل بهترین گزینه خواهد بود. در واقع، با کمک عمل جراحی یک دندان مصنوعی در لثه یا استخوان جایگذاری می‌شود. گاهی اوقات، دندان مصنوعی به دندانهای کناری متصل می‌شود. کاشت دندان تنها توسط دندان‌پزشکان حرفه‌ای که آموزش دیده و دارای مجوز هستند انجام می‌شود.
این روش پرهزینه‌ترین روش رفع فاصله بین دندان‌ها، اما یک گزینه عالی و با دوام است. کسی که این روش را انتخاب می‌کند باید متعهد باشد که مراقبت‌های دهان و دندان را در سطح بالایی رعایت کند. کاشت دندان برای سیگاری‌ها و افراد مبتلا به مشکلات غدد درون‌ریز (دیابت) و یا مشکلات قلبی (فشار خون بالا یا خونریزی)، توصیه نمی‌شود.
بریس‌ها و نگهدارنده‌های ارتودنسی
بریس‌های ارتودنسی در یک دوره زمانی معین به دندان‌ها متصل می‌شوند و با اعمال مداوم فشار بر روی دندان‌ها، آنها را به آرامی به سمت جهاتی معین حرکت می‌دهند و با این کار فاصله بین دندان‌ها را رفع می‌کنند.
قبل از اینکه به ارتودنسی فکر کنید، در مورد گزینه‌های مناسب دیگر با دندان‌پزشک خود صحبت کنید.
نگهدارنده‌ها اغلب بعد از بریس‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند تا همترازی که بریس‌ها به دندان‌ها دادهاند را حفظ کنند. با این حال اخیراً بریس‌های ارتودنسی بیشتر از بیش استفاده می‌شوند تا دندان‌ها را از همان ابتدا به آرامی تراز و از ایجاد فاصله بین آنها جلوگیری کنند.
به‌طور کلی سه نوع نگهدارنده وجود دارد.
رایج‌ترین آنها نگهدارنده‌های پلاک متحرک (Hawley) هستند. این‌ها معمول‌ترین نگهدارنده‌هایی هستند که شما از دوران کودکی به یاد دارید.
جدیدترین نوع، نگهدارنده‌های شفاف هستند. این نگهدارنده‌ها به سفارش مشتری از پلاستیک نازک و شفافی ساخته می‌شوند که روی دندان‌ها فیت می‌شوند و به آرامی آنها را به سمت موقعیت صحیح خود حرکت می‌دهند.
نوع سوم نگهدارنده‌های ثابت هستند که بیشتر برای دندانهای جلویی فک پایین استفاده می‌شود. در این نگهدارنده از یک سیم استفاده می‌شود که در سمت زبانی دندان‌ها (پشت دندان که به سمت زبان قرار گرفته است)، وصل می‌شود تا همترازی آنها را حفظ کند و ممکن است چند ماه یا بیشتر در دهان بماند. این نگهدارنده برای حفظ جایگاه دندان‌ها استفاده می‌شود نه برای حرکت دادن آنها.
هر کدام از این نگهدارنده‌ها هزینه خاص خود را دارند هر چند در پایان عملکرد آنها تقریباً مشابه یکدیگر است. به‌طور کلی برای ارتودنسی دندانهای فاصله دار باید به‌طور مرتب نزد دندان‌پزشک بروید تا بر بریس و نگهدارنده ارتودنسی نظارت داشته باشد. همچنین برای جلوگیری از بروز مشکلات اضافی، لازم است مراقبت‌های دهان و دندان را در سطح بالایی رعایت کنید.
پیشگیری
با استفاده از اسپیلنت‌های مخصوص دندان، از حرکت دندان‌ها و دور شدن آنها از یکدیگر جلوگیری کنید.
توصیه می‌شود ارتودنسی را هر چه زودتر انجام دهید. در مواردی که فاصله‌های بین دندانی ناشی از بیماری‌ها پریودنتال (وابسته به لثه و بافت اطراف دندان) است؛ بهترین روش برای جلوگیری از بزرگ شدن فاصله، رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان است.
مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به‌طور قابل توجهی از پیشرفت بیماری‌های پریودنتال جلوگیری می‌کند.
هزینه
روشهای رفع و درمان فاصله بین دندان‌ها به نوع طرح درمانی، طول درمان، پیچیدگی درمان، دندان‌پزشک و محل جغرافیایی سکونت او بستگی دارد.
