بیماری لثه

لثه ها از دندان های شما محافظت میکنند و بافتی است که دندانها را در کنا ر استخوانشنان نگه میدارد. . هنگامیکه لثه ها سالم نباشند شما در خطر از دست دادن دندان و اسیب رسیدن به سلامت کلی قرار میگیرید.

علائم و نشانه ها

بیماری لثه معمولا در مناطقی اتفاق میافتد کهانها را مسواک نمی زنید و تمیز نگه داشته نمی شوند.مارک راید یکی از اعضای پریودنتیولوژی در دانشگاه کالیفورنیا در سانفرانسیسکو از مدرسه دندانپزشکی میگوید:باکتری ها یک فیلم بر روی دندان شما ایجاد میکنند و شما در پاسخ به باکتری ها ایجاد التهاب لثه را در پیش رو دارید.التهاب یا تورم لثه میتواند یکی از علائم هشدار دهنده برای اولین بار دربیماری لثه باشد.

علایم دیگر بیماریهای لثه عبارتند از:

قرمزی لثه

خونریزی لثه در حال مسواک زدن و یا نخ دندان

عقب کشیدن خط لثه

دندان شل

بوی  ثابت بد دهان

زخم ها و سوزش دهان

درد یکی از اولین نشانه های بیماری لثه نیست.

اگر شما التهاب لثه را درمان نکنید مشکلات لثه میتواند بدتر شود.عفونت و التهاب لثه به مناطق عمیقتر که بافت دندان را پشتیبانی میکنند سرایت میکن و لثه ها از دندان فاصله میگیرند و به باکتری ها فضای بیشتری میدهند. این مرحله از بیماری لثه را پریودنتیت می گویند.

انواع بیماری های لثه  و علل آن ها

دهان ما پر از باکتری می باشد. این باکتری ها همراه مخاط و ذرات دیگر پلاک های بی رنگ چسبنده بر روی دندان ایجاد می کنند. مسواک زدن و نخ دندان میتواند به حذف این پلاک ها کمک کند . پلاک هایی که حذف نمی شوند سخت تر میشوند و تشکیل رسوب می دهند  که مسواک زدن ان را تمیز نمی کند و ممکن است منجر به بیماریهای لثه شوند .فقط در تمیز کردن حرفه ای توسطدندانپزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان می توان رسوبات را حذف کرد.

پلاک ها و رسوباتی که به مدت طولانی بر روی دندان هستند خطرناکتر میشوند و باعث ایجاد بیماری لثه میشوند. در التهاب لثه ،لثه متورم و قرمز می شود و به راحتی خونریزی می کند. در این مرحله معمولا ناراحتی کم است و هیچ دردی احساس نمی شود.

التهاب لثه اغلب به علت عدم رعایت بهداشت کافی دندان ها ایجاد میشود و با درمان های حرفه ای و مراقبت در منزل دهان و دندان قابل برگشت است. التهاب لثه یک فرم خفیف از بیماری پریودنتال لثه است که معمولا با مسواک زدن روزانه و نخ دندان، تمیز کردن به طور منظم توسط دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندان  حذف می شود. عواملی که ممکن است در ابتلا به التهاب لثه  نقش داشته باشند عبارتند از دیابت، سیگار کشیدن، بالا رفتن سن، زمینه ژنتیکی، بیماری های سیستمیک و شرایط، استرس، تغذیه نامناسب، بلوغ، نوسانات هورمونی، بارداری، سوء مصرف مواد، عفونت HIV و استفاده از دارو های خاص.  این شکل از بیماری شامل ازدست دادن استخوان و بافتی که دندان را در محل خود نگه می دارد نمی شود.

–          پریودنتیت

هنگامی که التهاب لثه درمان نشود به سمت پریودنتیت پیشرفت میکند . این پیشرفت باعث می شود لثه ها از دندان دور شوند و یک فضای الوده در اطراف دندان ایجاد میشود . سیستم بدن درمقابل باکتری ها که پلاک ها را گسترش میدهندو زیر خط لثه رشدشان را ادامه میدهند مبارزه کرده .سموم باکتریایی و انزیم هایی که بدن برای مبارزه با عفونت لثه ایجاد میشوند شروع به شکستن استخوان و بافت همبند اطراف دندان ها می کنند و اگر درمان نشود استخوانها، لثه و بافت همبند است که دندان را حمایت می کنند نابود شده است و در نهایت ممکن است دندان ها شل شده یا برداشته شوند.

–          کیست لثه

کیست لثه بزرگسالان از بافت پوششی ادونتوژنیک که از بقیه سلولهای لامینای دندانی تشکیل میشود میگویند. این کیست در فک پایین در در نزدیکی دندان نیش و دندان پرمولر شایع است . احتمال ابتلا به این بیماری لثه در بزرگسالان و میانسال بیشتر است.و به صورت تورم لثه چسبنده و یا یک برامدگی بین دندانی به نظر میرسند.

کیست از لامینای دندان و با تحریک بافت پوشش که که می تواند منجر به توسعه کیست شود منشا میگیرد. اعتقاد بر این است که این کیست در بزرگسالان در بافت نرم همتای کیست پریودنتال جانبی است که در استخوان وجود دارد. در اکثر مواقع درمان جراحی و معاینه هیستوپاتولوژیک برای تشخیص قطعی است. نقص در استخوان ممکن است زمانی مشاهده شود که  رشد برداشته می شود. باز هم، اغلب نقص قابل تشخیص در رادیوگرافی نیست.

پیشگیری از بیماری های پریودنتال

بیماری های پریودنتال بیماری های لثه نامیده میشوند و توسط باکتری ها که پلاک دندانی بین لثه و دندان ایجاد میکنند ،ایجاد میشود .و ممکن است هنگامی که باکتری ها شروع به رشد می کنند در اطراف دندان لثه ملتهب می شود.

در صورت عدم درمان التهاب لثه میتواند لثه و حمایت ساختارهای اطراف دندان را ازبین ببرد و می تواند منجر به ازدست رفتن لثه و یا حتی منجر به از دست دادن دندان شود . علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که بیماری لثه ممکن است با بیماریهای دیگر مانند دیابت و بیماری های قلبی در ارتباط باشد.

 درمان

هدف اصلی روش های درمان بیماری های لثه، کنترل عفونت لثه و از یک نظر حفظ زیبایی طرح لبخند میباشد . تعداد و نوع درمان بسته به شدت بیماری لثه متفاوت خواهد بود و هر نوع درمان مستلزم مراقبت روزانه خوب در خانه است. پزشک ممکن است برای بهبود نتیجه درمان، تغیر رفتار های خاصی مانند ترک سیگار را از شما بخواهد.

–          تمیز کردن عمیق دندان

دندانپزشک، پریودنتیست یا متخصص بهداشت دندان پلاک ها به منظور درمان بیماری لثه، از طریق یک روش تمیز کردن عمیق به نام لایه برداری و برنامه ریشه، پلاک ها را حذف میکند و التهاب لثه را درمان میکنند . لایه برداری به معناثی تراشیدن رسوبات از بالا وزیر خط لثه است و برنامه ریشه نقاط خشن روی ریشه دندان را که میکروب ها روی ان جمع شده است برمی دارد .

–           داروها

داروهایی ممکن است همراه با لایه برداری و برنامه ریشه استفاده شوند اما انها همیشه نمی توانند جایگزین عمل جراحی باشند. پزشک بسته به شدت بیماری لثه، دندانپزشک و یا پریودنتیست هنوز هم ممکن است عمل جراحی را لازم دانسته.مطالعات طولانی مدتی نیاز است تا نشان دهد که ایا دارو ها میتوانند نیاز به عمل جراحی برای لثه را کاهش دهند و در استفاده دراز مدت موثرند یا نه. در اینجا برخی ازداروهایی که مورد استفاده قرار میگیرند اورده شده است :

-نسخه ضد میکروبی دهانشویه: این دارو دهان شویه های حاوی نسخه ضد میکروبی به نام کلرهگزیدین است. برای کنترل باکتری ها در درمان التهاب لثه و پس از جراحی لثه به کار می رود. این دارو را باید به صورت دهانشویه منظم استفاده شود.

– تکه ضد عفونی کننده : یک تکه کوچک از ژلاتین پر از کلرهگزیدین است.برای کنترل باکتری ها و کاهش حجم پاکت پریودنتال پس از طرح و برنامه ریشه استفاده میشود. آن را در جیب که در آن دارو است  وبه آرامی در طول زمان منتشرمیشود قرار می گیرد.

– ژل آنتی بیوتیک : ژلی که حاوی داکسی سایکلین آنتی بیوتیک است .برای کنترل باکتری ها و کاهش حجم پاکت پریودنتال استفاده می شود. ان را پس ازلایه برداری و برنامه ریشه استفاده میکنند .آنتی بیوتیک به آرامی در طی یک دوره از حدود هفت روز ازاد میشود.

– میکرو گلوله های آنتی بیوتیک ها: ذرات گرد  و کوچک که شامل آنتی بیوتیک مینوسیکلین هستند. برای کنترل باکتری ها و کاهش حجم پاکت پریودنتال به کار می رود.  ذرات مینوسیکلین به آرامی در طول زمان را آزاد می کند.

– آنزیم مهار کننده: به صورت دوز پایین داکسی سایکلین مصرف می شود.برای کنترل واکنش انزیم های بدن که تحت کنترل نیستند. به صورت قرص مصرف می شود. آن را پس ازلایه برداری و برنامه ریشه استفاده میکنند.

–          درمان توسط جراحی

جراحی فلپ-اگر التهاب لثه و مقداری از رسوبات باقی مانده باشد و با درمان تمیز کردن عمیق، بیماری درمان نشده باشد نیاز به جراحی فلپ است.برای درمان پریودنتیت ممکن است نیاز به جراحی فلپ باشد تا رسوبات در محفظه های عمیق برداشته شوند و این کار برای بیمار توسط دندانپزشک، متخصص بهداشت برای تمیز نگه داشتن منطقه انجام میشود.این عمل جراحی رایج شامل بلند کردن پشت لثه ها و از بین بردن رسوب و عفونت لثه هستند و سپس دوباره لثه ها در محل بخیه زده میشوند به طوریکه در جای مناسب خود به بافت دندان متصل میشوند .

پیوند استخوان و بافت-ممکن است در درمان پریودنتیت والتهاب لثه به عنوان یکی از بیماری های لثه، علاوه برجراحی نیاز به پیوند بافت و استخوان باشد.بافت پیوندی راهی برای جایگزین کردن بافت های از دست رفته ایست که توسط پریودنتیت از بین رفته اند.روشی که در پیوند استخوان از ان استفاده میشود به نام بازسازی بافت هدایت شده  است و در ان یک قطعه کوچک از مش که مانند پارچه است بین استخوان و بافت لثه وارد می شود. این بافت استخوان و بافت را درکنار هم قرار میدهد تا مجدادا استخوان و بافت همبند رشد کنند.

از انجا که التهاب لثه در هر فرد متفاوت است  ممکن نیست  پیش بینی کرد که به طور یقین پیوند در فرد موفقیت امیز باشد. نتایج درمان به بسیاری از چیزها، از جمله شدت بیماری لثه، توانایی برای حفظ بهداشت دهان و دندان در خانه، و عوامل خطر معینی، مانند سیگار کشیدن، که ممکن است شانس موفقیت را پایین تربیاورد  بستگی دارد . از پریودنتیست خود درباره اینکه پیوند در شما چقدر موفقیت امیز خواهد بود بپرسید.